کاهش ۱۳ درصدی صادرات فولاد در پنج ماهه ۱۴۰۳؛ رشد ۲۴ درصدی صادرات میلگرد و افت مقاطع تخت فولادی

به گزارش اطلاع با ما  بررسی آمار صادرات زنجیره فولاد در پنج ماهه نخست سال ۱۴۰۳ نشان‌دهنده تغییرات چشم‌گیری در برخی محصولات فولادی است. بر اساس این داده‌ها، صادرات آهن و فولاد کشور کاهش ۱۳ درصدی داشته است. اما در عین حال، روندهای متفاوتی برای مقاطع طویل فولادی و مقاطع تخت فولادی مشاهده می‌شود.

۱. کاهش کلی در صادرات فولاد:

کل صادرات آهن و فولاد کاهش ۱۳ درصدی در حجم (معادل ۶۰۰ هزار تن) و کاهش ۴۱۹ میلیون دلاری در ارزش را نشان می‌دهد.

فولاد میانی: کاهش ۱۸ درصدی در وزن و ۲۴ درصدی در ارزش صادرات فولاد میانی (بیلت، بلوم و اسلب) بیانگر کاهش تقاضا یا چالش‌هایی در بازارهای صادراتی این محصول است.

آهن اسفنجی نیز با کاهش ۳۱ درصدی در وزن و ۳۲ درصدی در ارزش صادرات مواجه شده است که می‌تواند نشان‌دهنده رکود در صنایع مصرف‌کننده این محصول باشد.

۲. رشد صادرات مقاطع طویل فولادی:

میلگرد با رشد ۲۴ درصدی در وزن و ۱۵ درصدی در ارزش، نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای این محصول در بازارهای جهانی است. این رشد می‌تواند به پروژه‌های ساخت‌وساز و زیرساختی مرتبط باشد.

تیرآهن با رشد ۸ درصدی در حجم و کاهش ۱۰ درصدی در ارزش، نشان‌دهنده نوسانات قیمت در بازارهای جهانی است. این امر ممکن است به دلیل کاهش قیمت‌های جهانی یا کاهش تقاضا در برخی بازارها باشد.

نبشی، ناودانی و سایر مقاطع نیز رشد ۲۵ درصدی در وزن و ۵ درصدی در ارزش داشته‌اند.

۳. کاهش در صادرات مقاطع تخت فولادی:

ورق‌های گرم، سرد و پوشش‌دار کاهش چشمگیری در صادرات داشته‌اند که به ترتیب ۲۸.۷ درصد، ۴۳ درصد و ۲۴ درصد کاهش در ارزش را تجربه کرده‌اند. کاهش در این بخش‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله کاهش تقاضا در بازارهای بین‌المللی یا تغییرات تکنولوژیک باشد.

کل مقاطع تخت فولادی با کاهش ۲۸ درصدی از نظر وزنی و ارزشی مواجه بوده است.

۴. نتایج کلی:

محصولات طویل فولادی با رشد ۲۳ درصدی از نظر وزنی و ۱۳ درصدی از نظر ارزشی، عملکرد مثبتی داشته‌اند. این نشان می‌دهد که بازارهای صادراتی برای این دسته از محصولات همچنان فعال و پرتقاضا هستند.

محصولات تخت فولادی و فولاد میانی اما با کاهش مواجه بوده‌اند که نیازمند توجه به عوامل مؤثر بر صادرات این بخش‌ها است.

۵. پیش‌بینی و چالش‌ها:

کاهش صادرات در برخی از بخش‌های فولادی، به‌ویژه فولاد میانی و آهن اسفنجی، می‌تواند نشانه‌ای از رقابت شدیدتر در بازارهای بین‌المللی یا کاهش تقاضای جهانی باشد. از سوی دیگر، رشد صادرات میلگرد و مقاطع طویل نشان‌دهنده رونق نسبی در بخش‌های خاص بازارهای جهانی است.