ماجرای آیت الله صدیقی و چند نکته کلیدی

به گزارش اطلاع با ما  حمیدرضا ابراهیمی1- در این‌گونه موارد، مهم‌ترین مسأله اعتماد به دستگاه قضایی کشورمان است.

وقتی که معاون اول دستگاه قضایی کشور، در زمان مسئولیت و قدرت، نمی خواهد و البته نمی‌تواند حتی فرزند خود را از محاکمه و مجازات برهاند یا زمانی که در دوره های مختلف از معاون اول گرفته تا برادر رئیس جمهور و فرزند رئیس خبرگان وقت و … محاکمه و مجازات شدند و ابرسرمایه داران مفسدی مثل طبری و بابک زنجانی و … گردن به قانون می نهند و حقوق ملت از آنها پس گرفته می شود، یعنی «در مجموع» قوه قضاییه با اتکا ولایت فقیه کاملا قابل اتکا و اعتماد است.

۲-آیت الله صدیقی و نزدیکان ایشان مانند همه مردم باید در برابر قانون و دستگاه قضایی بدون مماشات و حتی با سخت‌گیری بیشتر پاسخگو و مُنقاد باشند که خواهند بود.

آیت‌ الله صدیقی: عجین کردن «جمهوریت» و «اسلامیت» بزرگترین کار امام بود

۳– به نظر نگارنده، به‌طور کلی افرادی که در گام اول به‌جای ارائه مستندات خود به قوه قضاییه، آن را در فضای مجازی منتشر می‌کنند، بیشتر در قالب کسب و کار سیاسی و پیمانکاری با لباس ایمنی عدالت جویی می‌توان تفسیر کرد تا جویش مسئولانه عدالت.

هر چند در هر صورت همه این گزارش‌ها و افشاگری‌ها با هر نیتی باید به دقت و البته به‌طور همه جانبه رسیدگی شود.

۴-شخص آیت الله صدیقی، بی تردید عالمی با تقوا و منزه و مهذب است. کسی که دوران جوانی و درک لذات را در زهد و پاکی سپری کرده، این‌که در دوران کهولت و سال‌های پایانی عمر، دنبال کسب اموال باشد چندان معقول نیست.

بنابراین به نظر می رسد جعل امضا و مشارکت دادن این عالم خوشنام در این اقدام، توسط جاعل اصلی، با هدف درگیر کردن پای ایشان در این خیانت و ایجاد نوعی سپر بلا و در نهایت و تصاحب کامل پس از درگذشت ایشان باشد.

۵- و اما بلیه اعتماد بیش از حد به برخی از نزدیکان و افراد خاص ظاهراً متخصص در امور پیچیده، یکی از نقاط خطر آفرین برای برخی از بزرگان خوشدل شده است که باید به طور ساختاری برای آن فکری شود.