خشکسالی با روح و روان آدم‌ها چه می‌کند؟

به گزارش اطلاع با ما  خشکسالی و در مقیاس ماندگارتر، خشکیدگی، آثاری مستقیم و غیرمستقیم بر روان آدمی دارند. وقتی برگ‌و‌بار سرزمینی فرو می‌نشیند و سرزمینی بی‌برگ‌و‌بار می‌شود، بخشی از جامعه که مستقیماً از طریق طبیعت زندگی خود را می‌گذرانند نخستین قربانیان وضعیت اقلیمی جدید هستند. بخشی از این تاثیر، تاثیر اقتصادی است. افراد جامعه‌ای وابسته به طبیعت که طبیعت دیگر توانایی تامین نیازهای اقتصادی، غذایی و زیستی آنها را ندارد، ناگهان در مقابل وضعیت فروپاشیده اقتصادی جدیدی قرار می‌گیرند که از تامین نیازهای اولیه خود ناتوان می‌شوند.

این تاثیر به اقتصاد و ناتوانی در تامین نیازهای زیستی روزانه محدود نمی‌ماند و همین‌جاست که طبیعت و نازادآوری‌اش اولین رد را بر روان این کنشگران و کاربران طبیعت برجا می‌گذارد. کاربرانی که زندگی‌شان وابسته به طبیعت است، ناگهان خود را در مقابل وضعیت جدیدی می‌بینند که طبیعتی را که آن را نه فقط یک کارگاه اقتصادی، بلکه بخشی از هویت خود می‌پنداشتند، دیگر دست همراه تنگدستی‌ها و به‌زیستن‌های آنها نیست.

خشکسالی ایران شدیدتر و طولانی‌تر شد

خشکسالی و خشکیدگی در مقابل کشاورز یا هر کاربری که به نحوی به طبیعت و آب وابسته است، برهوتی خشک و لایزرع می‌گسترد که بیش از هر چیز آرامش روان او را در هم می‌شکند. دست‌هایی که پرانرژی و آفریننده، حیات را از دل خاک بیرون می‌کشید با بی‌برگ‌و‌بار شدن این طبیعت، به اجسامی بی‌کاربرد و بی‌اثر تبدیل می‌شوند و بی‌اثر شدن طبیعت فرد را در فضای ناامن و غیرقابل کنترل طبیعتی قرار می‌دهد که همچون گذشته دیگر قادر نیست به میل او رام شود و به او بار دهد. این نخستین و مستقیم‌ترین تاثیر خشکسالی و بی‌برگ‌و‌بار شدن طبیعت بر جان و روان کاربرانی است که پیوند اصلی آنها با طبیعت است.