هشدار جدی عبدالباری عطوان به ایران
ایران با اتخاذ سیاست خویشتنداری پشیمان خواهد شد

به گزارش اطلاع با ما سیاست خویشتنداری- عبدالواری عطوان تحلیلگر سیاسی و کارشناس مسائل خاورمیانه وضعیت آینده منطقه را تحلیل می کند :
1 مصر پس از سوریه:
گوینده ادعا میکند که مصر ممکن است به زودی وارد مرحلهای از ناآرامیها و تحولات جدی شود، مشابه آنچه در سوریه رخ داد. او معتقد است که برخی از قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای در تلاشند مصر را مانند سوریه به صحنهای برای درگیری و بیثباتی تبدیل کنند. دلایلی مانند مشکلات اقتصادی، نارضایتی مردمی و دخالتهای خارجی به عنوان عوامل زمینهساز مطرح میشوند.
2ایران و سیاست خویشتنداری:
در بخش دیگری از ویدئو به ایران اشاره میشود و اینکه ایران ممکن است از سیاست خویشتنداری کنونی خود در قبال برخی مسائل منطقهای پشیمان شود. گوینده احتمال میدهد ایران تحت فشار تحولات و تهدیدات خارجی، در آینده مجبور شود رویکرد تهاجمیتری اتخاذ کند.
3 اردوغان و ترکیه:
تحلیلگر به سیاستهای رجب طیب اردوغان و مداخلات ترکیه در کشورهای همسایه نیز میپردازد. او بر این باور است که اقدامات اردوغان در سوریه و دیگر مناطق، به دنبال نفوذ منطقهای بیشتر و بازی در میدان قدرتهای بزرگ است و این سیاستها ممکن است در آینده نزدیک پیامدهای ناگواری داشته باشد.
در بخش مربوط به ایران، تحلیلگر ابتدا اشاره میکند که ایران در وضعیت کنونی منطقه سیاستی نسبتاً ملایم و خویشتندارانه در پیش گرفته است. این سیاست خویشتنداری در مقایسه با سطح تنشهایی که پیرامون ایران وجود دارد—مانند حضور نیروهای آمریکایی در خلیج فارس، تهدیدات آشکار و پنهان اسرائیل، تحرکات برخی کشورهای عربی منطقه و نیز فشارهای اقتصادی و تحریمهای بینالمللی—نشانهای از تلاش ایران برای پرهیز از درگیری مستقیم و گسترده است.
او سپس مطرح میکند که این رویکرد خویشتندارانه تا زمانی میتواند ادامه یابد که ایران احساس کند با زمان خریدن، مذاکره، یا اتخاذ مواضع تدافعی، از مخاطرات جدی میکاهد یا دستکم فرصت و فضای تنفسی برای خود میآفریند. اما اگر از دید مقامات ایرانی، این انتظار به نتیجه نرسد و شرایط منطقهای و بینالمللی مدام بر ایران فشار آورند—بدون آنکه امتیازی به دست آید یا مخاطراتی کاهش یابد—ایران ممکن است این استراتژی را تغییر دهد.
عطوان بر این باور است که نقطه چرخش زمانی رخ میدهد که ایران به جمعبندی برسد استمرار خویشتنداری در برابر اقدامات تحریکآمیز یا تهدیدهای مستمر به نفعش نیست. در این صورت، ایران میتواند از سیاست «صبر استراتژیک» فاصله گرفته و به سمت کنشهای تهاجمیتر، اعم از اقدامات نظامی غیرمستقیم (مانند تقویت گروههای همپیمان منطقهای یا هدفگیری منافع طرفهای متخاصم) یا حتی حملات مستقیمتر حرکت کند.
به عبارت دیگر، پیام اصلی بخش مربوط به ایران این است که تا به امروز، ایران ترجیح داده به رغم فشارها و تهدیدها، وارد رویارویی مستقیم بزرگ نشود. اما اگر شرایط منطقهای (نظیر مداخلات خارجی، تهدیدات آشکار اسرائیل، تحریمهای فزاینده آمریکا، و ائتلافهای ضدایرانی برخی کشورهای عرب) بدون هیچ انعطافی ادامه یابد، ممکن است ایران به این نتیجه برسد که این روش دیگر سودی ندارد و سیاست خود را از حالت تدافعی و خویشتندارانه به حالتی تهاجمیتر تغییر دهد.
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0