نقدی بر طرح کاهش سقف اجرایی مهریه؛ آیا ۱۴ سکه پایان حمایت از حقوق زنان است؟

به گزارش اطلاع با ما ، نقدی بر طرح کاهش سقف اجرایی مهریه: کاهش سقف اجرایی مهریه به ۱۴ سکه، اگرچه در ظاهر گامی برای کاهش تنش‌های خانوادگی معرفی می‌شود، اما در واقع می‌تواند حقوق قانونی زنان را بیش از پیش تضعیف کند. در شرایطی که مهریه یکی از معدود ابزارهای حمایتی زنان در نظام حقوقی کنونی ایران است، حذف یا تحدید آن بدون جایگزین واقعی، پیامدهای نگران‌کننده‌ای خواهد داشت.

 مهریه؛ ابزار نابرابر اما حیاتی برای زنان

در ساختار فعلی خانواده در ایران، زنان از بسیاری از حقوق اولیه در ازدواج مانند طلاق، ولایت فرزند، خروج از کشور و… محروم هستند. مهریه، با وجود ضعف‌ها، تنها ابزار تأمین امنیت حقوقی برخی زنان در برابر این نابرابری است.

 حذف اهرم حمایتی بدون جایگزین

طرح کاهش سقف مهریه به ۱۴ سکه بدون ارائه هیچ‌گونه سازوکار جبرانی، عملاً راه حمایت حقوقی را بر زنان می‌بندد. این طرح نه‌تنها عدالت را تأمین نمی‌کند، بلکه جایگاه زنان در هنگام طلاق و بحران خانوادگی را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد.

 تفسیر مردسالارانه؛ مانع اصلی اصلاح قانون خانواده

قرائت سنتی و مردمحور از متون فقهی و دینی، همچنان مانعی جدی بر سر راه بازنگری قوانین خانواده است. در چنین بستری، تلاش‌های اصلاحی یا مسدود می‌شوند یا به شکل طرح‌هایی ظاهر می‌شوند که بیش از آن‌که مسئله را حل کنند، بحران را عمیق‌تر می‌کنند.

 مهریه یا قانون برابر؟ راه‌حل واقعی کجاست؟

راهکار اصلی برای کاهش اختلافات خانوادگی و پرونده‌های حقوقی، اصلاح بنیادین ساختار خانواده بر اساس برابری جنسیتی است. در نظامی که زن و مرد حقوقی مساوی دارند، نیازی به ابزار فشار چون مهریه وجود نخواهد داشت.

 عقب‌نشینی از حقوق زنان، راهکار نیست

این طرح، به‌جای پاسخ‌گویی به تحولات اجتماعی و وضعیت واقعی زنان، بازگشتی خطرناک به عقب است. جامعه ایران در حال گذار به سمت عدالت جنسیتی است و قانون‌گذار باید به‌جای مقاومت، با این جریان همسو شود.