هنجارشکنیِ معاون وزیر طالبان نسبت به سرود ملی، مهمانان بین المللی و ریاست ج.ا.ایران، لزوم بازنگری در شیوه ی پذیرش نمایندگان افغانستان!

به گزارش اطلاع با ما  – امان الله دهقان فرد: افغانستان – روز پنج شنبه ۲۹ شهریورماه جاری و همزمان با افتتاح اجلاس بین المللی وحدت اسلامی و در حالیکه همه ی شخصیت ها و مهمانان خارجی، علما و مسئولان داخلی و رییس جمهور کشورمان، به احترام سرود رسمی و ملی، دست به سینه ایستاده و احترام خود به ملت، دولت و حاکمیت ام القرای اسلامی را بروز دادند، نماینده ی ارشد و ویژه گروه طالبان، که متاسفانه در ردیف اول و‌ «جایگاه مخصوص» هم جای داده شده بود، با پُر رویی و دریده خویی، سرش را بالا گرفته و کم ترین اعتنایی به حاضران، اطرافیان و نمایندگان کشوری، لشکری و دانشمندان اعزامیِ سایر بلاد جهانی ننموده و دست آخر نیز با توجیهی ناموجهه سعی در لاپوشانیِ اقدام تعمدی و حاکی از جهالت و سفاهت خود و سلسله مراتب بالاسری کرده که در همین زمینه و برای استحضار هموطنان و تذکر به ماموران سیاست خارجی و مسئولان برگزاری جلسات مشابه ی داخلی، نکاتی را یادآور می شویم.

۱)- در دنیای سیاست و روابط بین الدول رسم بر این است که معمولا افرادی را بعنوان «نماینده»ی رسمی راهیِ مراکز دیپلماتیک و‌ نشست های سیاسی و یا بین المللیِ اینچنینی می نمایند که علاوه بر برخورداری از زکاوت و هوش شخصی، همچنین از اطلاعات و آگاهی های کافیِ منطقه ای و اصول، آداب و رسم و رسوم محل ماموریت و حساسیت های قومی و مذهبیِ ساکنان و مردمان آن نیز بهره مند بوده و بعلاوه سواد و معلومات کافی هم داشته باشند. اینکه اما سران یک «مجموعه»ی کاملا شناخته شده ی محلی و ناتوان در تشخیص باید و‌ نبایدهای جهانی، اشخاص فاقد اخلاق و آگاهی را عازم کشور بزرگی مانند ایران نموده و این طرف هم، برخی ماموران داخلی و کارگزاران سیاست خارجی نهایت «جاه» و «جایگاه»را در اختیارشان قرار داده و حتی رئیس اجلاسیه، همزمان و همان وقت و ساعت، در کمال تعجب و تاسفِ همگان، حاضران و ناظران، آشکارا بیش ترین تعریف، تمجید و تقدیر را نسبت به «امارتِ»قومی و «خلافتِ»قبیله ی طالبان مطرح نماید و…، از جمله مواردی است که بایستی علل و عوامل آن بصورت جدی و ریشه ای مورد کنکاش و بررسیِ عملی، علمی! و روانی! قرار گیرند!.

۲)- نمی شود شما مامور بخدمت در پُست عالیِ سفارتخانه، کنسولگری و سایر نمایندگی های سرزمین بزرگی با پیشینه ی عمیق فرهنگی و تاریخی، آنهم با صدها هزار نفر تحصیلکرده، عالم و اندیشمند در علوم مختلف شوید و یا نمایندگانی در حد مثلا «معاون وزیر»! را به نشست نخبگان دینی و مذهبی بفرستید که از بدیهی ترین اصول و آداب ارتباطی، اخلاقی و اسلامی بی بهره و نهایت تصویر و تصورش از همسایگان پیرامونی و سایر بلاد جهانی، دقیقا از همان دریچه ی فضای «بسته» و «ناوارسته» و البته پیوسته و وابسته به «تفنگ بدوشی» و «بادیه گردانیِ»قبایلِ بدوی بوده و حتی هنوز هم که هنوز است مفهوم «سرود ملی»، معنای «غنای شرعی» و مکان و جایگاهی که در آن نشسته و مجلسی که بخاطرش دعوت گردیده اید را متوجه نشده باشید!.

۳)- بحث ما در این یادداشت صرفا فعلِ «نشستن» یا «برخاستنِ» فردی با مشخصات نماینده ی اعزامیِ گروه طالبان آنهم در اجلاسی که قرار است با حضور شخصیت های جهانی، مشکلات فراروی جوامع اسلامی را مرتفع و زمینه ی همبستگی و‌ یکپارچگیِ بیشتر آنان را فراهم نمایند، نیست. چه اینکه آگاهان و کارشناسانِ مطلع از پیشینه ی سیاسی، اجتماعی، ارتباطی و فرهنگیِ سران و شِبه نظامیان متعلق به حاکمان قبیله گرای طالبان، می دانند که انتظار برخوردی غیر از این، تحقیقا با «عقل سلیم» و «منطق فهیم» نامنطبق خواهد بود. روی سخن البته با کسانی است که پس از جابجایی قدرت بین اینان و آمریکاییان و علی رغم بی رغبتی تمام دولت ها در برسمیت شناختن آن ها، بلافاصله با سلام و صلواتِ غیرمدبرانه، زمینه ی حضور نمایندگان شان را در جلسات رسمی و مجالس بین المللی منعقده در کشور فراهم و بدون در نظر گرفتن مصالح و مضارّ جانبی، صحنه های اسمی و میادین رسمی را در اختیار آنان قرار داده و می دهند!.

فراموش نکنیم تفکرات حاکم بر ذهن و روان اعضای طالبان و تعلقات خاطر مذهبیِ سران به کار گمارده شده ی قبیله ی ایشان، چه در مناصب نظامی، سیاسی و اجتماعیِ داخل افغانستان و چه در مورد افراد اعزام شده به سایر مراکز سیاسی و دیپلماتیک خارج از آن کشور، بویژه فرستادگان شبکه ی «حقانی» به مشهد و تهران، دقیقا در همین حال و هوایی است که نماینده ی اعزامی شان به اجلاس وحدت اسلامی انجام داد. شک هم نکنید «معذرت خواهی»این فرد نیز نه بدلیل تغییر در معتقدات و یا مسیر تفکرات، بلکه صرفا بخاطر فشار افکار عمومی ایرانیان و هموطنان صورت گرفته و بی نزاکتی و هنجارشکنی های آنان، قطعا در مقاطع آینده، مجددا و به اَشکال دیگر بازتَکرار خواهد شد.

ای کاش، کسانی که زمینه ی تقویت درونی، بیرونی و بین المللی نمایندگان «کم توجهِ» این شبکه ی «قومی» و مجموعه ی «شِبه نظامی» را در کشور فراهم و تعمدا تلاش دارند تا مثلا در برنامه های مهم داخلی و‌ بین المللی، مخصوصا محافل و‌ مجالس رسمی، که معمولا بصورت زنده و‌ مستقیم از شبکه های ملی پخش می شوند، نسبت به برجستگیِ چهره و در اختیار قرار دادن جایگاه ویژه به آنان سنگ تمام بگذارند!، متوجه بشوند که بی احترامی این افراد به سرود ملی، شخصیت های داخلی و بیرونی و تحت الشعاع قرار دادن اصل اجلاس و عدم اعتقادِ ذاتی به «وحدت» امت اسلامی و..، چه تاثیری بر روح و روان مؤمنان، مسلمانان و ایرانیان بر جای گذاشته و قبل از اینکه بیش تر دیر بشود، در اقدامات و ارتباطات گذشته و حالِ حاضر خود تجدید نظر جدی می فرمودند!!.