زن ها کالا نیستند

به گزارش اطلاع با ما  دکتر هانتر: زن ها کالا نیستند- اما چرا بعضی وقتا آدم احساس میکند که دارد یک کالا خرید میکند تا اینکه احساس کند که با یک انسان داره وارد رابطه می شود؟

‏این برمیگردد به یک سری اتفاقاتی که توی دنیای مدرن افتاده.

‏در قدیم وقتی با یک دختری ازدواج می کردی، در واقع برای خودت یک co-founder (هم بنیان‌گذار) یا یک شریک انتخاب می کردی. شریکی که خصلت ها و مهارت هایی را به خانواده اضافه میکرد که مرد نداشت و هم‌افزایی و ارزش افزوده اش باعث بقای یک خانواده پرجمعیت میشد.

‏ اما در دنیای الان شرایط متفاوت است.

‏خیلی از دخترهای الان دیگر مهارت های مکمل ندارند. یعنی وقتی با این دخترها ازدواج میکنی هم‌افزایی ایجاد نمی شود. این دخترها در زمان طلایی شان بچه نمیخواهند و به عبارتی با آنها نمی شود خانواده از جنس‌ خانواده های قدیم درست کرد.

‏توی چنین شرایطی تنها انگیزه آدم ها برای ایجاد یک رابطه انتقال یک سری‌ ارزش هست که خیلی شبیه کالاست. مثلا در غیاب‌ آن ارزش هایی که یک زن در قدیم وارد رابطه می کرد آن چیزی که باقی می ماند تنها هم آمیزی جنسی است.

از آن طف اگر پدر بودن، محافظ بودن و مدیر بودن را از مرد بگیری آن چیزی که ازش می ماند پول توی جیبش هست.

متاسفانه در دنیای مدرن مرد را صرفا برای منابع مادی اش می‌خواهند و قسمت های دیگرش چندان کاربردی ندارد.

‏توی چنین فضایی عجیب نیست که مردها به زن ها به چشم کالا نگاه می کنند. خود زن ها هم به خودشان به چشم کالا نگاه می کنند.

توی انگلیسی یک اصطلاحی هست که دخترها می گویند I am the prize (یعنی من جایزه هستم). به عبارتی باید به اندازه کافی خرج کنی تا من رل به دست بیاری.

آیا دختری که اینطور به دنیا نگاه می کند غیرمستقیم به پسرها این سیگنال را نمیدهد که شما دارید یک کالا را خریداری می کنید؟