جسارت طالبان به مرزبانان و منافع ج.ا.ایران، سکوت معنادار مسئولان امور افغانستان در تهران!

به گزارش اطلاع با ما امان الله دهقان فرد: بی اعتناییِ عمدی به معاهدات اسمی و رسمی و زیرپاگذاریِ توافقات قطعی و قبلی از جمله اقدامات عملی جهت انسداد «روان آب»های اصلی از مسیرهای تاریخی و حتی تلاش حداکثری برای ممانعت از ورود سیلاب های غیرقابل کنترلِ موسمی و در نتیجه فشار بر مرزنشینان و‌ هموطنان.

-جلوگیری از فعالیت های انسانی و امدادیِ نهادهای «یاری رسانِ»ایرانی به محرومان و اقشار نیازمند، از جمله بستن تمامیِ مراکز کمیته ی امداد امام خمینی ره و هلال احمر جمهوری اسلامی به اتهام «جاسوسیِ»! ایشان بین مردمان و ساکنان!.

-و … از جمله موارد متعددی است که با روی کار آمدن مجدد برخی عناصر «آمریکاپرورانیده» و «اخلاق دریده»ی طالبان و سیطره ی از پیش «طراحی» گردیده ی ایشان بر امورات مردم مظلوم این همسایه ی مسلمان بانجام رسیده و متعاقبا مشکلاتی را برای مردمان هر دو سرزمینِ برادر، همکیش و همزبان بوجود آورده است.

..با عنایت به تاثیر غیر قابل انکارِ اقدامات موزیانه ی مرکزیت اصلیِ تصمیم گیرانِ این «شِبهِ نظامیان» و متاثران از اندیشه های انتحاریان، بر اقتصاد، اعتبار و امنیت ایرانیان و حتی همتباران کشورمان و از سویی، «تلاش»سازمان یافته و «سکوتِ»معناداشته ی داخلی برای «لاپوشانی» و «سفیدنماییِ» مخاطرات ناشی از اقدامات این «قبیله گرایانِ»قومی و.. نکاتی را تقدیم می نماییم!.

رسوایی طالبان به دست ماهواره‌ها

۱)- واقعیت آن است که علی رغم وجود دلایل مختلف در خصوص خباثت عملیِ بخش عمده ای از سران حاکم بر کابل نسبت به ایران و ذهنیتِ تقابلی و غیرتعاملی ایشان با منافع نظام اسلامی، در عین حال اما عده ای از دست اندرکاران شناخته شده ی حاضر در سیاست خارجیِ کشورمان، با در پیش گرفتن رفتار و اقدامات مقطعی، نه تنها موجبات بروز نگرانی بین «کارشناسانِ امر» را فراهم نموده بلکه با عدم توضیح کافی پیرامون علل بی اعتنایی به منافع راهبردی و «ناشفافی» در روابط اقتصادی و ارتباطات اختصاصی، افکار عمومی و‌ خصوصی را نیز تحت تاثیر قرار داده اند!.

۲)- در ایامی که بصورت مرتب و روزانه «صدها»نفر از اتباع همسایه ی شرقی با «تجاوز»عمدی و عدوانی به مرزهای سرزمینی و عبور غیرمجاز از نقاط ممنوعه ی ارضی وارد مناطق عمقی ایران اسلامی می شوند و علی رغم خطرات متعدد امنیتی و‌ فشارهای اقتصادی و طبیعی اما بدلایل مختلف انسانی و ایمانی، مورد پذیراییِ برادرانه هم قرار می گیرند!، کدام عقل سلیم قبول می کند که بخاطر گذشتن سهویِ مامورین رسمیِ مرزبانی از تنها «چند بلوک سیمانی» اینگونه با برخورد تحقیرگرانه ی اعضای «سلاح» و «دوربین» بدست طالبان مواجه شده و سپس با انتشار فیلم خواهشخواهی و بنوعی ملتمسانه ی آنان در فضای مجازی و شبکه های معاند جمهوری اسلامی، افکار عمومی را به چالش کشانیده و روان مردم را تخریب نمایند!؟. مشکل اصلی «چیست»! و از ناحیه ی چه «کسانیست»؟ و تا چه زمانی بناست چنین رفتاری مقابل آن ماموران و شِبه نظامیانِ ناسپاس ادامه یابد آیا!؟.

۳)- توجه داشته باشیم هر فرد، جمع و‌ مجموعه ای، در هر جایگاه، پایگاه و رسته ای و یا وابسته به کدام حزب، گروه و دسته ی داخلی و‌ خارجی که خواسته باشد موجبات نزاع و‌ درگیری بین ما و همسایگانمان را فراهم آورد قطعا در زمین دشمن بازی کرده و بایستی به گفته، نوشته و رشته هایش با دیده ی تردید و افراط نگریست. کما اینکه در نقطه ی مقابل نیز، آنانیکه با ترفندهای مختلف، متعمدا در صدد لاپوشانیِ خطرات و مخاطرات سیاسی، فرهنگی، امنیتی و‌ نظامیِ منبعث از حاکمیتِ حاکمانِ دست نشانده و تا الان برسمیت نشناخته ی «طالب نمایان» باشند نه تنها «خودی» محسوب نمی شوند بلکه حتما بایستی در اهداف و انگیزه های پنهان و نهان آنان شک و تردید نموده و از ادامه ی نفوذشان بین ماموران، مسئولان و نظریه سازانِ کشوری و لشکریِ حاضر در سیاست خارجی، جلوگیری بعمل آید!.

اینکه، با گذشت سه سال از انتقال و جابجاییِ قدرت بین مهاجمان خارجی و غربی و ملازمان و مرتبطان شرقی و جایداده شده ی ایشان در رأس حاکمیت و‌ حکومت افغانستان، نه تنها پیشرفتی در امور «دولت سازی» و «ملت والی» ایجاد نگردیده بلکه علی رغم همه ی فشارهای بین المللی و‌ منطقه ای همچنان به ادامه ی مدیریت «تک قومی» و «غیر ملی» اصرار ورزیده و موجبات سرازیر شدن بخش عمده ای از ساکنان و مردمان این منطقه به ایران اسلامی را موجب گردیده و با کمال «پُر رویی» و «دریده خویی» با نمادها، نمودها و نمایه های تاریخ و تمدن ایرانی مقابله و با انسداد تمامیِ «مسیل» و «مسیر»های آبی، عمق کینه ی خود نسبت به مرزنشینان و همسایگان را نشان داده و برخی نیز در داخل با استفاده از فضای رسانه ایِ انحصاری و بازی با منافع نظام اسلامی، همچنان سعی در نمایش چهره ای دروغین از آن ها و دستکاری عمدی در افکار جمعی هموطنان و انحراف ذهن مسئولان عالی رتبه و سایر تصمیم سازان را داشته باشند، متاسفانه معنایی جز زیرپاگذاری منافع عمومی و خدمت به «مخالفان فعلی» و «معاندان آتیِ» دولت جمهوری اسلامی نخواهد داشت!.

ای کاش جناب آقای رئیس جمهور و دیگر سران قوا، تا بیشتر از این دیر نشده برای ساماندهیِ سیاست های مرتبط با امور افغانستان و برخوردهای نامناسبِ ماموران و حاکمانِ «اقلیت محور» و «قومیت مَنظرِ»آن با منافع و مظاهر کشورمان، در ترکیب «هیات امنا»ی! فعلیِ داخلی، تجدید نظر و سپس با تشکیل مجموعه ی کارشناسان و کاردانانِ صحنه و میدان، از استمرارِ «جسارت»های طالبانیان و «خساراتِ»وارده ی اینان به حامیان، دوستان و منافع کشورمان جلوگیری بعمل می آوردند!.

فاعتبروا..

۱۱/اردیبهشت ماه/۱۴۰۳