آینده ایران پس از صلح غزه؛ مقاومت یا سازش؟

به گزارش اطلاع با ما ، صلح غزه: پایان جنگ غزه آغاز فصل تازه‌ای از موازنه قدرت در خاورمیانه است؛ فصلی که در آن، ایران و محور مقاومت در برابر نظم جدید آمریکایی قرار گرفته‌اند. برخلاف تحلیل‌های بدبینانه برخی جریان‌های داخلی، شواهد نشان می‌دهد استراتژی مقاومت نه‌تنها فرسوده نشده بلکه به‌دلیل تحولات اخیر، به یک واقعیت تعیین‌کننده در منطقه تبدیل شده است. پرسش اساسی این است: آیا ایران در برابر فشارهای تازه تسلیم می‌شود یا با تقویت محور مقاومت، نظم جدیدی را رقم خواهد زد؟

پیش‌بینی آینده ایران پس از صلح غزه

پیش‌بینی آینده همیشه دشوار بوده است؛ زیرا جهان در حال تغییر دائمی است و روابط کشورها، توازن قدرت، فناوری و حتی افکار عمومی در هر لحظه دگرگون می‌شود. اکنون که توافق صلح در غزه در حال اجراست، پرسش بسیاری از ایرانیان این است: آینده ایران پس از صلح غزه چه می‌شود؟
در پاسخ به این پرسش، دو دیدگاه اصلی وجود دارد: یکی دیدگاه غربی که از زبان ترامپ بیان شد و دیگری تحلیل برخی اصلاح‌طلبان داخلی که ایران را در آستانه فشارها و حتی جنگ می‌بینند. اما آیا واقعیت همین است؟

صلح در غزه؛ پیروزی آمریکا یا مقاومت؟

دونالد ترامپ در سخنرانی خود در تل‌آویو گفت: «هر زمان که ایران آماده باشد، ما نیز آماده‌ایم.» این سخن در ظاهر نشانه صلح‌طلبی است، اما در عمق خود حامل پیامی سیاسی است؛ پیامی که گویی پایان مقاومت و آغاز نظم جدید آمریکایی را نوید می‌دهد.
در مقابل، برخی روشنفکران اصلاح‌طلب نیز همین روایت را تکرار کرده‌اند و معتقدند دوران تازه‌ای از فشارها و تهدیدها برای ایران آغاز شده است. اما پرسش اینجاست: آیا واقعاً مقاومت شکست خورده است؟

مقاومت، استراتژی یا هویت؟

مقاومت مفهومی تاریخی و انسانی است که در عصر جدید، فلسطینیان آن را به زبان ملی خود بازآفرینی کردند و ایران نیز پس از انقلاب اسلامی، آن را به راهبردی پایدار تبدیل کرد. برخلاف دیدگاه بدبینانه برخی تحلیل‌گران، آنچه در غزه رخ داد، نشانه شکست مقاومت نبود بلکه نشانه بلوغ آن بود. آزادی هزاران اسیر فلسطینی، فروپاشی افسانه شکست‌ناپذیری اسرائیل و تغییر موازنه قدرت منطقه، گواه همین واقعیت است.

نظم جدید در خاورمیانه؛ تغییر موازنه به نفع ایران

تحولات اخیر نشان می‌دهد نظم جدید در خاورمیانه نه «نظم آمریکایی» بلکه نظم مقاومت است. آمریکا و متحدانش تلاش می‌کنند با افزایش فشار سیاسی و اقتصادی، ایران را به عقب‌نشینی از دستاوردهای منطقه‌ای وادار کنند. بااین‌حال، تجربه نشان داده که تاب‌آوری ایران در برابر تحریم و فشار، از بسیاری بازیگران منطقه‌ای بیشتر است.
در این میان، عربستان و رژیم صهیونیستی نیز از ترکیب قدرت، جغرافیا و ایدئولوژی ایران بیم دارند و همین مسئله موجب شکل‌گیری تلاش‌هایی برای ائتلاف علیه تهران شده است.

دوگانه ساده‌انگارانه «جنگ یا تسلیم»

اصلاح‌طلبان معمولاً با تکرار دوگانه «جنگ یا سازش» تلاش دارند گفتمان مقاومت را به بن‌بست برسانند، در حالی‌که واقعیت منطقه بسیار پیچیده‌تر از این تقابل ساده است. از یمن تا لبنان، از عراق تا سوریه، وضعیت‌های خاکستری بسیاری وجود دارد که در آنها، دیپلماسی، اقتصاد، انرژی و حتی رسانه نقش تعیین‌کننده‌تری از جنگ دارند.
در جهان امروز، جنگ تمام‌عیار برای همه طرف‌ها هزینه‌بر است و هیچ قدرتی تمایل ندارد امنیت خلیج‌فارس یا تنگه هرمز را به خطر اندازد.

آینده ایران؛ از غزه تا تنگه هرمز

آنچه امروز از غزه تا خلیج‌فارس دیده می‌شود، نه پایان مقاومت، بلکه آغاز مرحله‌ای تازه از نظم منطقه‌ای است که در آن ایران بازیگر اصلی و تعیین‌کننده است. در این چشم‌انداز، نه تسلیم معنا دارد و نه جنگ حتمی است.
ایران اگر بتواند هزینه‌ها را مدیریت و هم‌زمان هزینه‌های طرف مقابل را افزایش دهد، نه‌تنها از فشارها عبور می‌کند بلکه جایگاه خود را به‌عنوان قدرت باثبات منطقه‌ای تثبیت خواهد کرد.

جمع‌بندی

غزه را نمی‌توان فقط یک نبرد نظامی دانست؛ بلکه رویدادی بود که افکار عمومی جهان را تغییر داد و تصویر مقاومت را بازآفرینی کرد. ایران در این تحولات، نه در موضع ضعف، بلکه در جایگاه طراح نظم جدید منطقه‌ای قرار دارد. آینده ایران پس از صلح غزه، به میزان هوشمندی در ترکیب مقاومت و دیپلماسی بستگی دارد؛ ترکیبی که می‌تواند مسیر تاریخ خاورمیانه را تغییر دهد.

این گزارش بر پایه بررسی‌های تحریریه اطلاع باما و مرور داده‌های منتشرشده در رسانه‌های کشور تنظیم شده است.