تجارت سوداگرانه ی برخی وطن فروشان از اتباع و مهاجران، لزوم برخورد قاطع با بیگانگان و كارفرمايان!

به گزارش اطلاع با ما  امان الله دهقان فرد*بی توجهیِ بعضی هموطنان و همزادان، بویژه آقایان و خانم!های «*شوتی*»! به ضرر و زیان های اقتصادی، اجتماعی و اعتقادیِ عبور صدها نفریِ روزانه ی اتباع خارجی از طریق جغرافیای مرزی، «راه کوره»های داخلی و پخش آنان در اقصا نقاط ایران اسلامی.

-پیدایش صدها، بلکه هزاران باند منفعت طلب و رویشِ قارچ گونه ی مجموعه های تجارت پیشه ی آشکار و پنهانِ بی حساب و کتاب!، از قِبَلِ هرج و مرج بوجود آمده و فقدان اراده ی قاطع نیروهای امنیتی و تامینی در ساماندهیِ جامع، کامل و یکبار برای همیشه ی مهاجران و پناهندگان خارجی.

-همکاری برخی مامورین بین راهی، مسئولین شهری و روستایی، دست اندرکاران بنگاه های املاک و تجاری و نهایتا حضور مستقیم یا با واسطه ی عده ی زیادی از «باج ستانان» و «حق حساب بگیرانِ» در مناطق مختلف شهرداری! و ساختاری!.

پایان عُمرِ حاکمان وابسته به صهیونان بی وطن، بخشی از نتایج رویاروییِ مستقیم «سلمان تباران» با دشمن!

-و… تنها تعدادی از علل و عوامل حضور امنیت زدا و نابهنجار اتباع غیرمجاز، مخصوصا برادران و خواهران افغانستانی و پاکستانی بوده که با عنایت به لزوم توجه و تامل هموطنان، همشهریان و همسودان، بویژه دلسوزان و دلدادگان به آب و خاک ایرانیان، نکاتی را متذکر می شویم.

*۱)-* قریب به نیم قرن است که علی رغم همه ی «اقدامات فرضی» و «احداثات مرزی» برای جلوگیری از حضور اتباع خارجی و کنترل و ساماندهی اوضاع نابسامان پراکندگیِ این افرادِ بی نام و نشان و فاقد مدارک شناسنامه ای و مشخصات خانوادگی، متاسفانه همچنان شاهد رشد روز افزون و افزایش بی ضابطه ی و بدون قواره ی اتباع خارجی، آنهم «با رابطه» و «واسطه»ی عناصر ناسالم و سودخورانِ داخلی بوده و هستیم. امری که در صورت بررسی های کارشناسی درخواهیم یافت که بخش عمده ای از قصورات، تقصیرات و اتهامات، قبل از آنکه متوجه آن «خود پناهنده خوانان» باشد، قطعا ریشه در حِرصِ تجارت پیشگان و منافع قاچاقچیان انسانی داشته و به تعبیری، این، تقاضایِ صاحبان کارخانه ها و هزینه کردهای کارفرمایانِ ساخت و ساز برج و بناهاست که موجبات ادامه ی حضور، و حتی ازدیاد ورود آن ها، در اقصا نقاط کشور را تسهیل و مانعِ دستگیری و اخراج قطعی شان از کشور می گردد.

*۲)-* اینکه شما با تبلیغات وسیع رسانه ای و بکارگیری ترفندهای شنیداری و گفتاری، مدعیِ اخراج روزانه ی صدها نفریِ اتباع خارجی شده در حالیکه بین «خروجِ» پُر سر و صدای ایشان تا «بازگشتِ» آرام و تضمینیِ آنان به نقطه ی اصلی در خاک ایران، تنها حداکثر به یک هفته زمان نیاز داشته و از طرفی بیش ترین تخلفات اداری و تقاضای شغلی توسط نهادها، ارگان ها و حتی وزارتخانه های حاکمیتی، حکومتی و رسمی صورت گیرد، طبیعتا هر گونه تلاش و تصمیم انتظامی، جز کوبیدن آب در هاون نبوده و فایده ای را نیز بدنبال نخواهد داشت.

*۳)-* وقتی اکثریت قریب به اتفاق «بکارگیرانِ»بیگانگان، «خودِ» مراکز و مجامع ارتزاق کننده از بیت المال هستند و حتی علی رغم علم و اطلاع از افشای اسرار طبقه بندی شده توسط اینان، حاضر نمی شوند از عوارض منفی حضورشان بگذَرند و همچنان با شور و اشتیاق در بهره مندی آنان با یکدیگر مسابقه داده و گذاشته اند!. چگونه می توان ضرر و زیان های چندین میلیارد دلاریِ وارده به اقتصاد، فرهنگ و روابط اجتماعیِ سایر هموطنان را توجیه نموده و ایشان را برای دوری از سپردن امور خانه و کاشانه شان به نامحرمان تهدید و یا ترسانید آیا!؟.

*با همه ی احترامی که* برای تک تکِ اتباع همسایگان غربی و شرقی و فراری شدگان از دست طالبان و سایر ظالمان حاکمیتی و حکومتی آنان قائلیم، فراموش مان اما نشود، حضور حتی «یک فردِ» نامطمئن، تا چه رسد به وجود آمار و ارقام ارائه شده ی وحشتناک و رسمیِ غیرمجازانِ چندین میلیونی، در بدنه ی مردمی و یا دیگر اجزای کاری و اداری می تواند عوارض امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادیِ غیرقابل پیشبینی را برای نظام اسلامی و نظم عمومیِ جامعه بدنبال داشته باشد و طبیعی هم هست هر شخص، جمع و مجموعه ی مستقر در نقاط مرزی، عرضی و طولیِ ارض و حریم مقدس ایران اهورایی در انتقال و یا دادن جواز فعالیت به آنان دخیل بوده باشد، قطعا «مجرم» شناخته شده و بایستی هزینه های مربوطه، اعم از زیان های وارده به روح و روان جامعه و ضررهای ایجاد شده به کسب و کار اعضای خانواده ها را تماما پرداخت نموده و یا از حساب بانکی و سایر موارد مشابه آنان اخذ نمود.

*سخن پایانی)-* واقعیت آن است که ما در اجزای مختلف اجرایی، اداری و حتی قضاییِ کشور با یک «گُسستِ» تصمیم گیری پیرامون بیگانان

مخصوصا طیف گسترده ای از غیرمجازان و ندارندگانِ هر گونه مشخصه و سابقه ی قبلی و‌ فعلی مواجهیم که شوربختانه منافع خود و اطرافیان را در عدم برخورد با این ضرر رسانان به تار و پود ایرانیان دانسته و علی رغم وجود قوانین و ضوابط مدونه، متاسفانه اما همچنان به راحتی از کنار آن عبور نموده و ارزشی برای «نظر» و «نگاه» کارشناسانِ صحنه و میدان قائل نمی شوند. واقعیت زیانباری که از سال های گذشته تا همین الان نیز عوارض «نسلی» و «اصلی» آن نمایان گردیده و آینده ای نزدیک، ضربات ناجبران آن در فرهنگ، اعتقاد و سایر ارتباطات قومی و اجتماعی با چشم ظاهری نیز بصورت ملموس قابل رؤیت و پیگری خواهد بود!؟.

*فاعتبروا..*

*۱۳/اردیبهشت ماه/۱۴۰۳*