راهبرد کنونی ایران از ساخت دفعی سلاح هسته‌ای بسیار پرهزینه‌تر است!

به گزارش اطلاع با ما، رستم شجاعی مقدم: هند، پاکستان، اسراییل و کره شمالی کشورهایی هستند که پس از تثبیت قوانین منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای به ساخت و تولید این سلاحها اقدام کرده و اکنون رسما هسته‌ای هستند.نگاهی به هزینه‌هایی که این کشورها در قبال تولید و‌ تکثیر سلاحهای هسته‌ای پرداخت کرده‌اند در همه موارد (حتی کره شمالی) به خوبی نشان میدهد که هیچ یک از آن کشورها به اندازه ایران با هزینه‌های سنگین، بلند مدت و بالاخره بحران در سیاست خارجی خود روبرو نشده‌اند.

هند، پاکستان و اسراییل امروزه بدون محدودیت جدی در روابط بین‌الملل نقش بازی میکنند و عملا جهان را به پذیرش هسته‌ای بودن خود متقاعد کرده‌اند.کره شمالی نیز بیش از آنکه با هزینه برنامه هسته‌ای خود روبرو باشد با حساسیت جهانی در مورد موشک پراکنی در پیرامون خود و‌ تعارض با امنیت همسایگان روبرو است.

در مورد ایران شاید تفاوتهای ژئوپلتیک به همراه شعارگرایی ایدیولوژیک، حمایت از فرقه‌های مذهبی، تهدید موجودیت اسراییل به عنوان عضوی از سازمان ملل متحد و بالاخره لفاظی در مورد بستن آبراه تنگه هرمز از دلایل حساسیت بیشتر جهان نسبت به بودن سلاح هسته‌ای در دست چنین حکومتی باشد، اما پرواضح است که ساخت دفعی سلاح هسته‌ای و روبرو شدن هوشیارانه با عواقب آن حتی در صورت بروز جنگ به مراتب کم هزینه تر از راهبرد کنونی است که موجب منازعه دایمی و انزوای پرهزینه و بلند مدت ایران در نظام بین‌الملل شده است.

کاخ سفید: نمی‌خواهیم تهران به سلاح هسته‌ای دست یابد

آنچه ایران در قبال برنامه هسته‌ای خود می‌پردازد اکنون همه عرصه‌های داخلی و خارجی که مستقیما موجودیت و فرصتهای عمده ایران را در بر گرفته و عملا حال و آینده کشور را در رهن این پرونده گذاشته است.

در حالی که بازیگران هوشیار منطقه و جهان هر روز علاوه بر بهره‌گیری از فرصتهای موجود و ممکن به فرصت سازی جدید و گشایش افق‌های نو و تحکیم موقعیت خود در زنجیره نظم جهانی می‌پردازند، پا به پای این تحولات ایران در حال از دست دادن فرصتها و نقش‌هایی است که می‌توانست در این تحولات بازی کند.

نبود مشورت پذیری با اهل علم و در نتیجه نبود ارزیابی درست در حاکمیت از مولفه‌های قدرت و میزان نقش هر یک از عوامل آن در تحکیم و ماندگاری دولت ملتها موجب این بیراهه رفتن بلند مدت در نظام بین‌الملل و تحمیل هزینه‌های به مراتب سنگین‌تر از ساخت سلاح هسته‌ای شده است.